[ad_1]
نوشته و ویرایش شده توسط مجله ی رنگو
دانشمندان ناسا با منفعت گیری از تلسکوپ پرتو ایکس ANDRA، دریچهای تازه به سوی رازهای کهکشانها گشودهاند. آنها گروهی از “سیاهچالههای ابربزرگ” را شناسایی کردهاند که رفتاری شگفتانگیز از خود نشان خواهند داد. این سیاهچالهها، درست همانند ایستگاه فضایی “ستارهمرگ” در فیلمهای جنگ ستارگان، حول محور خود میچرخند و جریاناتی از ذرات پرانرژی را به سمت اهداف تازه در فضا پرتاب میکنند.
به نقل از سرویس نجوم آژانس خبری تکنا، این کشف شگفتانگیز که میتواند فهمیدن ما از تأثیر سیاهچالهها بر کهکشانها و فراتر از آن را منقلب کند، حاصل تجزیه و تحلیل دادههای تلسکوپ ANDRA و آرایه پایهخط پایه زیاد طویل (VLBA) است. VLBA مجموعهای از ده تلسکوپ رادیویی است که به طور رباتیک از سوکورو، نیومکزیکو هدایت خواهد شد.
تحول جهت باورنکردنی جریانات ذرات!
بازدید دادههای جمعآوری شده مشخص می کند که جریانات ذرات پرانرژی انتشار شده از ۱۶ سیاهچاله ابربزرگ مورد مطالعه، توانایی تحول جهت تا تقریباً ۹۰ درجه را دارا می باشند. دکتر فرانچسکو اوبِرتوسی، سرپرست این تیم تحقیقاتی از دانشگاه بولونیا، در بیانیهای او گفت: “نتایج ما مشخص می کند که نزدیک به یکسوم از این جریانات ذرات اکنون در جهتهایی کاملاً متفاوت از قبل حرکت میکنند. این سیاهچالههای ابربزرگ رفتاری چرخشی دارند و همانند ایستگاه فضایی تخیلی در جنگ ستارگان، جریانات خود را به سمت اهداف تازه نشانهگیری میکنند.” محققان با بازدید حفرههای تشکیل شده در گاز بینستارهای در میلیونها سال پیش، جهتگیری قبلی این جریانات ذرات را نیز مورد مطالعه قرار دادند. قیاس جهتگیری جاری و قبلی این جریانات نشان داد که سیاهچالههای ابربزرگ قادر به تحول جهتگیری آنها می باشند.
این تحول جهتگیری میتواند در بازه وقتی از یک میلیون سال تا چند ده میلیون سال رخ دهد. با دقت به عمر زیاد زیاد این سیاهچالهها (به گمان زیادً بیشتر از ۱۰ میلیارد سال)، این بازه وقتی مختصر برداشت میبشود. دکتر گرت شلنبرگر، عضو این تیم تحقیقاتی و دانشمند مرکز اخترفیزیک هاروارد و اسمیتسونیان (CfA)، در توضیح این نوشته او گفت: “با در نظر گرفتن قدمت بالای این سیاهچالهها، تحول جهتگیری قابل دقت در بازه وقتی چند میلیون سال را رویدادی سریع میدانیم. این اتفاق را میتوان به تحول جهت یک ناو جنگی عظیم در عرض چند دقیقه تشبیه کرد.”
جریانات ذرات پرانرژی در سیاهچالههای ابربزرگ وقتی شکل میگیرند که این ابرغولهای کهکشانی در بین قرصهای برافزایشی – ابرهای مسطحی از ماده – قرار گیرند. این قرصها کم کم ماده را به درون سیاهچاله هدایت میکنند. با این حال، بخشی از این ماده تحت تأثیر میدانهای مغناطیسی قوی حاضر در اطراف سیاهچاله به قطبهای آن هدایت شده و با سرعتی نزدیک به شدت نور به بیرون پرتاب میبشود. این ذرات به طور جفتهای دوقلو و در جهتهای ناموافق از هر یک از قطبهای سیاهچاله خارج خواهد شد. برخورد این جریانات با گاز داغ کهکشانهای میزبان، مانع از سرد شدن این گاز میبشود. سرد شدن گاز بینستارهای، لازمهی شکلگیری ستارگان تازه است. به این علت، تحول جهتگیری جریانات ذرات توسط سیاهچالهها میتواند بر روال ستارهزایی در کهکشانهای میزبان آنها تأثیر بگذارد.
اگرچه اکنون امکان تعیین تأثیر مستقیم این جریانات بر ستارگان و سیارات حوالی آنها وجود ندارد، اما دانشمندان بر این باورند که این اتفاق میتواند مانع از شکلگیری تعداد بسیاری از ستارگان و سیارات تازه در کهکشانها بشود. کشف شگفتانگیز ناسا در رابطه حرکت چرخشی و پرتوهای قوی سیاهچالههای ابربزرگ، دریچهای تازه به سوی فهمیدن پیچیدگیهای کهکشانها و نقش سیاهچالهها در تکامل آنها میگشاید. برای دیدن دیگر خبرها به صفحه اخبار فناوری مراجعه کنید.
دسته بندی مقالات
[ad_2]