مرحله های، علائم، تشخیص و درمان آبله مرغان_رنگو

تب، سردرد و خستگی از شایع‌ترین علائم آبله مرغان می باشند. عامل آبله مرغان، ویروس واریسلا زوستر بوده که با علائم فرد دیگر همچون درد عضلانی، از دست دادن اشتها و بثورات پوستی خارش‌دار همراه است. از با اهمیت ترین مرحله های پیشرفت آبله مرغان، می‌توان به مرحله نهفتگی، مرحله بثورات و مرحله بهبودی اشاره کرد. دکتر اطفال برای درمان آبله مرغان، استراحت، مصرف مایعات، داروهای مسکن بدون نسخه، منفعت گیری از لوسیون‌های ضدخارش و اجتناب از خاراندن جوش‌ها را پیشنهاد می‌کند. درصورت عدم درمان بیماری آبله مرغان، گمان ابتلا به عوارض آبله مرغان همانند عفونت باکتریایی پوست، ذات‌الریه، التهاب مغز و سندرم ری افزایش می‌یابد. پزشکان، واکسیناسیون و ایمنی گلوبولین را بهترین راه‌های پیشگیری از آبله مرغان معارفه کرده‌اند.

با مطالعه این نوشته از مجله پزشکی دکتردکتر که به ۱۲ دقیقه زمان نیاز دارد، به سوال عوارض مبتلا نشدن به آبله مرغان چیست جواب خواهید داد.

در انتها، اگر سوالی درمورد بیماری آبله مرغان دارید، آن را در تکه نظرات بنویسید. پزشک ما به آن جواب خواهد داد.

آبله مرغان چیست؟

آبله مرغان، یک بیماری ویروسی واگیردار است که توسط ویروس واریسلا زوستر تشکیل می‌بشود. این بیماری، عمدتاً در کودکان رخ داده و با علائمی همانند تب، خستگی و راش‌های خارش‌دار همراه است. این ضایعات پوستی خارش‌دار، به‌مرور زمان به تاول‌های پر از مایع تبدیل خواهد شد. این تاول‌ها در همه بدن پخش شده و بعد از چند روز، به طور خشک و پوسته پوسته درمی‌آیند. بیماری آبله مرغان طبق معمولً خفیف است؛ اما در برخی موارد تبدیل عوارض جدی خواهد شد. درصورت روبه رو با این عوارض، حتما باید به دکتر کودکان مراجعه کنید. دریافت واکسن آبله مرغان توسط کودکان در سنین کم، می‌تواند از ابتلا به این بیماری جلوگیری کند.

از کجا بفهمیم آبله مرغان داریم؟

آبله مرغان، با ظهور علائم این بیماری همچون تب، خستگی، سردرد و راش‌های خارش‌دار اغاز می‌بشود. این راش‌ها، ابتدا به تاول‌های پر از مایع و در طی چند روز سپس، به پوسته‌های خشک تبدیل خواهد شد. ضایعات پوستی آبله مرغان زیاد تر ابتدا در صورت، قفسه سینه و پشت کودک ظاهر شده و سپس به دیگر نقاط بدن گسترش می‌یابند. اگر این علائم را توانایی کرده‌اید، به‌اختصاصی اگر در تماس با فرد مبتلا به آبله مرغان بوده‌اید، به گمان زیادً به آبله مرغان مبتلا شده‌اید. برای برسی تخصصی‌تر به پزشک مراجعه کنید. به‌اختصاصی برای تشخیص آبله مرغان در کودکان، با آگاهی از این که اهمیت تخصص اطفال چیست، حتما برای معاینه‌ها و آزمایشات دقیق‌تر، کودک را به متخصص اطفال نشان دهید.

آیا آبله مرغان خطرناک است؟

آبله مرغان، جزء آن دسته از بیماری‌های کودکان است که در کودکان سالم، خفیف تشکیل می‌بشود. بعضی اوقات، عوارض جدی ناشی از آن، همانند عفونت‌های باکتریایی پوست، ذات‌الریه، التهاب مغز و مشکلات انعقاد خون رخ می‌دهد. این بیماری، برای افراد با سیستم ایمنی ضعیف، نوزادان و زنان باردار می‌تواند خطرات بیشتری در پی داشته باشد. به‌اختصاصی، در زنان باردار، آبله مرغان می‌تواند به عوارض جدی برای جنین منجر بشود. با این حال، واکسن آبله مرغان می‌تواند خطر ابتلا و عوارض آن را به طور قابل‌توجهی افت دهد و واکسینه شدن کودکان و افراد در معرض خطر پیشنهاد می‌بشود.

آبله مرغان چند روز طول می‌کشد؟

آبله مرغان، طبق معمولً بین ۷ تا ۱۰ روز طول می‌کشد. این بیماری، با احتساب یک دوره کمون، نزدیک به ۱۰ تا ۲۱ روز بعد از قرار گرفتن در معرض ویروس اغاز می‌بشود. علائم اولیه شامل تب، خستگی و سردرد است که به جستوجو آن راش‌های خارش‌دار ظاهر خواهند شد. زیاد تر افراد، بعد از نزدیک به ۵ تا ۷ روز از اغاز راش‌ها بهبود می‌یابند، اما همه تاول‌ها طبق معمولً تا ۱۰ روز سپس، کاملا خشک خواهد شد. افراد طبق معمولً بعد از خشک شدن همه تاول‌ها، دیگر مسری نیستند.

علائم آبله مرغان چیست؟

علائم آبله مرغان شامل تب، خستگی و بی‌حالی اولیه است که به جستوجو آن راش‌های خارش‌دار روی پوست ظاهر خواهد شد. علائم دیگر امکان پذیر سردرد، افت اشتها و دردهای عضلانی باشند. راش‌ها طبق معمولً از صورت، قفسه سینه و پشت اغاز شده و به دیگر نقاط بدن انتشار کردن می‌یابند. در کودکان، این علائم طبق معمولً خفیف می باشند، اما در بزرگسالان و افراد با سیستم ایمنی ضعیف می‌تواند شدیدتر باشد.

افزایش درجه حرارت بدن

اولین علامت ناشی از آبله مرغان، تب است. این تب طبق معمولً خفیف تا متوسط بوده و قبل از ظهور بثورات پوستی یا همزمان با آن ابراز می‌کند. تب، می‌تواند نشانه‌ای از تلاش بدن برای مبارزه با ویروس باشد. بعضی اوقات تب، همراه با علائم فرد دیگر همانند سردرد و درد عضلانی همراه خواهد می بود. این علامت، طبق معمولً ۱ تا ۲ روز و بعضی اوقات تا بهبود بثورات پوستی طول می‌کشد.

بثورات پوستی

بثورات پوستی، از اشکار‌ترین علائم این بیماری می باشند. این بثورات به طور نقاط قرمز کوچک روی پوست ظاهر شده و سپس به وزیکول‌ها یا تاول‌های پر از مایع تبدیل خواهد شد. تاول‌ها کم کم خشک و زخم خواهند شد. بثورات طبق معمولً علاوه‌بر انتشار کردن روی صورت، سینه، پشت و دیگر اندام‌ها، امکان پذیر در دهان، گلو و حتی در ناحیه تناسلی هم دیده شوند. کل دوره ظهور بثورات، مهمولا ۵ تا ۷ روز طول می‌کشد.

خارش شدید

یکی از آزاردهنده‌ترین علائم آبله مرغان، خارش شدید است که با ظهور بثورات و تاول‌ها اغاز می‌بشود. این خارش، می‌تواند در خواب، استراحت و فعالیت‌های روزمره بیمار اختلال تشکیل کند. با ظهور خارش شدید، برخی از بیماران به‌اختصاصی کودکان، تاول‌ها را می‌خارانند. این کار، تبدیل تشکیل عفونت ثانویه و زخم‌های طویل‌زمان می‌بشود. منفعت گیری از لوسیون‌های تسکین‌دهنده، داروهای آنتی‌هیستامین و مراقبت‌های اختصاصی می‌تواند در افت خارش و پیشگیری از عوارض زیاد تر، موثر باشد.

خستگی و ضعف

خستگی و ضعف عمومی، می‌تواند ناشی از تلاش بدن برای مبارزه با عفونت ویروسی باشد. بیمار، در طول دوره بیماری حس بی‌حوصلگی، افت انرژی و ناتوانی در انجام فعالیت‌های روزانه خواهد داشت. این حالت، طبق معمولً در روزهای ابتدایی بیماری زیاد تر محسوس بوده و به‌مرور زمان با بهبود دیگر علائم، افت می‌یابد. استراحت کافی، تغذیه مناسب و مصرف مایعات به بهبود سریع تر خستگی و ضعف پشتیبانی می‌کنند.

افت اشتها

افت اشتها، یکی از علائم شایع آبله مرغان در کودکان است. کودکان، به علت تب، خستگی و ناراحتی ناشی از بثورات و خارش، تمایلی به خوردن غذا نخواهند داشت. این افت اشتها، تبدیل افتمواد مغذی و ضعف زیاد تر می‌بشود. مصرف غذاهای سبک و مغذی، مایعات زیاد و مراقبت‌های مناسب، به نگه داری انرژی و تحکیم سیستم ایمنی بدن پشتیبانی می‌کنند. اگر کودک شما با افت اشتهای شدید روبه رو شد، حتما برای جلوگیری از عوارض آن به دکتر اطفال مراجعه کنید.

سردرد

سردرد، می‌تواند به علت تب و تنش عمومی بدن رخ دهد. شدت این سردرد، طبق معمولً از خفیف تا متوسط بوده و امکان پذیر به طور درد انتشاریافته در سراسر سر یا به شکل سختی در نواحی خاصی حس بشود. مصرف مایعات کافی، استراحت و در صورت نیاز، مصرف مسکن‌های ملایم به افت سردرد پشتیبانی می‌کند. سردرد طبق معمولً با بهبود دیگر علائم افت یافته و جزو اولین علائم ظاهرشده است.

درد عضلانی

درد عضلانی در آبله مرغان، ناشی از تب و عکس العمل بدن به عفونت ویروسی است. این درد، طبق معمولً در عضلات بزرگ همانند پشت، شانه‌ها و پاها حس شده و با ضعف و خستگی همراه خواهد می بود. استراحت کافی، ماساژ ملایم و مصرف مسکن‌های بدون نسخه همانند استامینوفن، به افت درد و بهبود حال عمومی بیمار منجر می‌بشود. این درد، طبق معمولً با افت تب و بهبود بثورات، کم کم افت و بهبود می‌یابد.

شکل جوش‌های آبله مرغان

جوش‌های آبله مرغان، به طور تاول‌های کوچک و قرمز روی پوست ظاهر خواهد شد. این جوش‌ها، طبق معمولً از لکه‌های قرمز رنگ، به‌شدت به تاول‌های پر از مایع تحول شکل خواهند داد. تاول‌ها، خارش بسیاری داشته و به مرور زمان خشک و پوسته‌پوسته خواهد شد. تعداد جوش‌ها و شدت بیماری، در افراد گوناگون، متفاوت است. اما اصولا در کودکان به طور خفیف تا متوسط ابراز می‌کنند.

علائم آبله مرغان خفیف

آبله مرغان خفیف، با علائم زیر همراه خواهد می بود:

• تاول‌ها؛ ظهور تاول‌های کوچک، قرمز و خارش‌دار به طور پراکنده روی بدن
• تب خفیف؛ تب طبق معمولً خفیف همراه با دیگر علائم
• خستگی؛ حس خستگی و ضعف عمومی
• بی‌اشتهایی؛ افت اشتها و تمایل به خوردن غذا
• سرگیجه و سردرد؛ بعضی اوقات سردرد و سرگیجه خفیف
• گلودرد و سرفه؛ بعضی اوقات همراه با توانایی گلودرد و سرفه خفیف
• درد عضلات و مفاصل؛ حس درد یا ناراحتی در عضلات و مفاصل

ابله مرغون خفیف، طبق معمولً بدون نیاز به درمان خاص و با استراحت، نوشیدن مایعات زیاد و منفعت گیری از داروهای کاهنده خارش و تب، بهبود می‌یابد.

مرحله های پیشرفت آبله مرغان چیست؟

اغاز آبله مرغان تا بهبودی آن، شامل ۴ مرحله می‌بشود. این بیماری، با تب و ضعف عمومی اغاز می‌بشود. در ۲۴ تا ۴۸ ساعت سپس، ناظر ظهور دانه‌های قرمز کوچک روی پوست و تبدیل آن‌ها به تاول‌های پر از مایع خواهید می بود. فرایند تبدیل تاول‌ها به زخم و خشک شدن آن‌ها نزدیک به ۵-۷ روز طول می‌کشد. در نهایت، زخم‌ها خشک و پوسته‌پوسته شده و بیماری بعد از ۱۰ تا ۱۴ روز کاملا بهبود می‌یابد.

مرحله اول؛ دوره کمون و نهفتگی آبله مرغان

دوره کمون یا نهفتگی آبله مرغان، به‌طور متوسط بین ۱۴ تا ۱۶ روز طول می‌کشد. در این مرحله، ویروس داخل بدن شده و بدون ابراز هیچ علائمی، به تکثیر خود ادامه می‌دهد. فرد در این دوره، ناقل ویروس است. در این زمان، ویروس از طریق تماس مستقیم با فرد آلوده یا از طریق هوا و قطرات تنفسی می‌تواند به دیگران منتقل بشود. این مرحله زیاد مهم است؛ چون فرد آلوده قبل از ظهور علائم می‌تواند ویروس را به دیگران منتقل کند.

مرحله دوم؛ اغاز علائم آبله مرغون

مرحله دوم، علائم اولیه آبله مرغان، پیش از ظهور راش‌ها نمایان شده و طبق معمولً ۱ تا ۲ روز طول می‌کشد. فرد مبتلا، تب خفیف تا متوسط، خستگی و ضعف عمومی، سردرد و افت اشتها را توانایی می‌کند. این علائم همانند به علائم یک سرماخوردگی یا آنفولانزای خفیف بوده و امکان پذیر تشخیص آبله مرغان در این مرحله دشوار باشد. در این مرحله از بیماری، ویروس در حال آمادگی برای انتشار کردن به پوست و تشکیل راش‌ها است.

مرحله سوم؛ ابراز راش‌ها در تاثییر ابله مرغون

مرحله سوم، مرحله مهم آبله مرغان بوده که بین ۵ تا ۱۰ روز طول می‌کشد. راش‌های قرمز و خارش‌دار ابتدا روی صورت، سینه و پشت ظاهر شده و سپس به دیگر نقاط بدن انتشار کردن می‌یابند. این راش‌ها، به شدت به تاول‌های پر از مایع تبدیل خواهد شد. تعداد راش‌ها می‌تواند از چند عدد تا صدها عدد متفاوت باشد. خارش شدید ناشی از مرحله سوم آبله مرغان، علتکلافگی و آزردگی بیمار خواهد شد.

مرحله چهارم؛ بهبودی آبله مرغان

در مرحله چهارم آبله مرغان که ۱ تا ۲ هفته طول می‌کشد، تاول‌ها خشک شده و به پوسته تبدیل خواهد شد. پوسته‌ها به‌مرور زمان از بین رفته و امکان پذیر لکه‌های کم‌رنگ یا تیره‌ای به جای بگذارند که به مرور زمان ناپدید خواهد شد. در این مرحله، خطر انتقال ویروس به دیگران افت می‌یابد؛ چون همه تاول‌ها خشک شده‌اند. استراحت، مصرف مایعات کافی و مراقبت از پوست برای جلوگیری از عفونت‌های ثانویه به تسریع بهبودی پشتیبانی می‌کند.

آبله مرغان چطور منتقل می‌بشود؟

آبله مرغان، یک بیماری عفونی‌ست که به‌راحتی منتقل می‌‌بشود. راه‌های انتقال و سرایت بیماری ابله مرغون، شامل موارد زیر خواهد شد:

• تماس مستقیم؛ تماس مستقیم با فرد مبتلا به آبله مرغان، به‌اختصاصی در صورت سر باز کردن دانه‌های پوستی
• راه تنفسی؛ تنفس قطرات ریز تنفسی ناشی از سرفه یا عطسه فرد مبتلا توسط فرد سالم
• تماس با اشیاء آلوده؛ لمس اشیاء یا سطح‌های آلوده به ویروس همانند لباس، ملافه یا اسباب‌بازی‌های کودک
• عفونت مجدد؛ ابتلا به آبله مرغان در تاثییر تماس فرد سالم با ضایعات پوستی فرد مبتلا به زونا

برای جلوگیری از انتقال آبله مرغان، از تماس نزدیک با افراد مبتلا خودداری کرده و عمل های بهداشتی همانند شستن دست‌ها و منفعت گیری از ماسک را مراعات کنید.

آیا آبله مرغان واگیردار است؟

آبله مرغان، یک بیماری زیاد واگیردار است که توسط ویروس واریسلا زوستر تشکیل می‌بشود. این بیماری، از طریق تماس مستقیم با ضایعات پوستی بیمار و این چنین از طریق تنفس ذرات سرفه و عطسه معلق در هوا، منتقل می‌بشود. افراد مبتلا، ویروس را از ۱ تا ۲ روز قبل از ابراز ضایعات پوستی تا تبدیل همه ضایعات به شکل زخم خشک، انتقال خواهند داد. بهترین راه پیشگیری از آبله مرغان، واکسیناسیون است که طبق معمولً در دوران کودکی انجام می‌بشود.

تا چند روز آبله مرغان واگیر دارد؟

ابله مرغون، طبق معمولً از ۱ تا ۲ روز قبل از ظاهر شدن بثورات تا زمان تبدیل همه بثورات به شکل زخم خشک و پوسته‌پوسته، واگیر دارد. این دوره، ۵ تا ۷ روز بعد از اغاز بثورات به طول می‌انجامد. به این علت در جواب به سوال انتقال آبله مرغان تا چند روز است، باید او گفت فرد مبتلا به آبله مرغان، نزدیک به ۷ تا ۱۰ روز می‌تواند ناقل بیماری باشد. برای جلوگیری از انتشار کردن ویروس، فرد مبتلا باید از تماس نزدیک با دیگران، به‌خصوص افرادی با سیستم ایمنی ضعیف یا واکسینه‌نشده، خودداری کند.

چطور از سرایت آبله مرغان جلوگیری کنیم؟

برای جلوگیری از سرایت آبله مرغان، می‌توان عمل های اثربخشی انجام داد. در ادامه، به با اهمیت ترین این عمل های پرداخته‌ایم:

• واکسیناسیون؛ موثرترین روش برای پیشگیری از آبله مرغان
• قرنطینه؛ اجتناب از تماس نزدیک و وجود در محیط‌های عمومی تا زمان خشک شدن همه بثورات به طور زخم
• مراعات بهداشت؛ شستن مرتب دست‌ها با آب و صابون و منفعت گیری از محلول‌های ضدعفونی‌کننده
• پوشیدن ماسک؛ جلوگیری از انتشار کردن ویروس از طریق قطرات تنفسی
• پوشاندن بثورات؛ افت خطر انتقال ویروس در تاثییر پوشاندن بثورات و جلوگیری از خاراندن آنها

در دوره ابتلا به ابله مرغون باید از تماس با افراد صدمه‌پذیر همانند کودکان، سالمندان، زنان باردار و افرادی با سیستم ایمنی ضعیف جلوگیری کنید.

علت آبله مرغان چیست؟

آبله مرغان یک بیماری عفونی است که توسط ویروس واریسلا زوستر، از خانواده ویروس‌های هرپس تشکیل شده و علتظهور بثورات پوستی خارش‌دار و تاول‌های کوچک در سراسر بدن می‌بشود. در ادامه، به علت‌های مهم آبله مرغان پرداخته‌ایم:

• ویروس واریسلا زوستر؛ یک ویروس از خانواده هرپس‌ویروس‌ها و قابل انتقال به‌راحتی از فردی به فرد دیگر
• تماس مستقیم با فرد مبتلا؛ از طریق تماس مستقیم با بثورات و تاول‌های فرد مبتلا
• انتقال از طریق هوای تنفسی؛ به علت تنفس قطرات ریز تنفسی ناشی از سرفه یا عطسه فرد مبتلا
• سیستم ایمنی ضعیف؛ افزایش گمان ابتلا به آبله مرغان در افرادی با سیستم ایمنی ضعیف

واکسیناسیون، می‌تواند به طور موثری از شیوع این بیماری جلوگیری کند.

چه افرادی زیاد تر در معرض آبله مرغان می باشند؟

آبله مرغان، طبق معمولً یک بیماری شایع در کودکان است اما افراد زیر، زیاد تر در بقیه در معرض ابتلا به آبله مرغان می باشند:

• کودکان زیر ۱۲ سال، با بیشترین تعداد موارد ابتلا به آبله مرغان
• نوزادان کمتر از یک سال، به‌اختصاصی درصورت عدم ابتلای مادران به آبله مرغان یا نوزادان واکسینه‌نشده
• بزرگسالان واکسینه‌نشده
• زنان باردار، به‌اختصاصی در صورت عدم ابتلا به آبله مرغان
• افراد با سیستم ایمنی ضعیف همچون بیماران مبتلا به سرطان و ایدز
• افراد ساکن یا شاغل در محیط‌های پرجمعیت و مشترک همانند مدارس، مهدکودک‌ها و خانه‌های سالمندان
• افراد در تماس نزدیک با بیماران مبتلا همانند اعضای خانواده

مراعات عمل های پیشگیرانه همانند واکسیناسیون و مسائل بهداشتی، در این گروه‌های پرخطر الزامی است.

آبله مرغان در نوزادان و کودکان

آبله مرغان، یک عفونت ویروسی زیاد مسری است که زیاد تر کودکان زیر ۱۲ سال را تحت تاثییر قرار می‌دهد. این بیماری با ابراز جوش‌های قرمز و خارش‌دار، تاول، تب، خستگی و سردرد همراه است. واکسیناسیون می‌تواند از ابتلا به بیماری جلوگیری کرده یا شدت آن را افت دهد. در زیاد تر موارد، ابله مرغون خفیف است، اما امکان پذیر به عوارض جدی همانند عفونت‌های باکتریایی پوست، التهاب ریه و مشکلات عصبی منجر بشود.

در صورت مشاهده این علائم در کودکان، بهتر است به متخصص کودکان شهر خود مراجعه کنید. این متخصص، با اراعه برنامه درمانی موثرتر، به بهبود سریع تر آبله مرغان کودکان پشتیبانی خواهد کرد. خوشبختانه، شما در هر شهری از ایران ساکن باشید، به بهترین متخصصان پوست شهرتان دسترسی خواهید داشت. برای مثال، اگر ساکن تهران هستید، می‌توانید از بین ۲۷۵ دکتر کودکان تهران با پزشک مورد نظر خود ملاقات کرده و مراقبت‌های پزشکی ملزوم برای درمان آبله مرغان را دریافت کنید.

آبله مرغان در کودک زیر یک سال

آبله مرغان در کودک زیر یک سال، به علت سیستم ایمنی ضعیف‌تر نسبت به کودکان بزرگتر، شدیدتر باشد. کودکان زیر یک سال که مادر آن‌ها، قبلاً به آبله مرغان مبتلا شده، امکان پذیر تا حدودی از طریق آنتی‌بادی‌های مادر محافظت شوند، اما این حفاظت کامل نیست. در صورت ابتلا، کودک باید مراقبت‌های اختصاصی پزشکی دریافت کند. برای پیشگیری از آبله مرغان در این سن، اجتناب از تماس کودک با افراد مبتلا و مراعات نکات بهداشتی اهمیت دارد. واکسیناسیون نیز بعد از یک سالگی پیشنهاد می‌بشود.

آبله مرغان در بزرگسالان

آبله مرغان در بزرگسالان طبق معمولً با عوارض جدی‌تری همراه است. بزرگسالان زیاد تر در معرض خطر ابتلا به عفونت‌های ثانویه باکتریایی، التهاب ریه (پنومونی) و مشکلات عصبی همانند التهاب مغز (آنسفالیت) قرار دارند. افرادی که قبلاً به آبله مرغان مبتلا نشده‌اند یا واکسن نزده‌اند، باید در صورت تماس با فرد مبتلا، فوراً عمل به دریافت واکسن کنند. درمان آبله مرغان در بزرگسالان، شامل داروهای ضدویروس و مراقبت‌های حمایتی برای افت علائم و پیشگیری از عوارض است.

آبله مرغان زونا چیست؟

آبله مرغان زونا، عفونتی است که توسط ویروس واریسلا زوستر همان ویروس آبله مرغان تشکیل می‌بشود. بعد از ابتلا به آبله مرغان، ویروس به طور نهفته در سلول‌های عصبی بدن باقی مانده و می‌تواند سال‌ها سپس مجدد فعال بشود و زونا تشکیل کند. زونا با درد، خارش و تاول‌های پوستی در یک ناحیه خاص از بدن ظاهر می‌بشود. این بیماری طبق معمولً در بزرگسالان، افراد مسن‌تر یا افرادی با سیستم ایمنی ضعیف رخ می‌دهد.

آبله مرغان در بارداری

آبله مرغان در دوران بارداری، خطرات جدی برای مادر و جنین در پی خواهد داشت. ابتلا به آبله مرغان در اغاز بارداری، امکان پذیر تبدیل نقص‌های مادرزادی همانند سندرم واریسلا جنینی بشود که شامل مشکلات پوستی، عضلانی و عصبی است. درصورت ابتلای مادر در اواخر بارداری، خطر انتقال ویروس به نوزاد در زمان تولد افزایش یافته و تبدیل آبله مرغان نوزادی شدید می‌بشود.

مطابق حرف های انجمن بارداری آمریکا ،

اگر آبله مرغان در سه ماهه اول رخ دهد، خطر نقص مادرزادی ۰.۵-۱ درصد است. اگر آبله مرغان در هفته سیزدهم و بیستم رخ دهد، خطر نقص مادرزادی ۲ درصد است. اگر آبله مرغان در عرض ۵ روز یا کمتر بعد از زایمان یا ۱ تا ۲ روز بعد از زایمان اتفاق بیفتد، ۲۰ تا ۲۵ درصد گمان دارد که کودک شما به آبله مرغان مادرزادی مبتلا بشود.

برای پیشگیری، زنان باردار باید از تماس با افراد مبتلا به آبله مرغان خودداری کرده و در صورت نیاز، مشاوره پزشکی و درمان‌های پیشگیرانه همانند ایمونوگلوبولین واریسلا دریافت کنند.

آبله مرغان در دوران شیردهی

آبله مرغان در دوران شیردهی، طبق معمولً برای نوزادانی که مادرشان به آبله مرغان مبتلا شده، خطرناک است. اگر مادر در دوران شیردهی مبتلا بشود، ویروس می‌تواند از طریق تماس مستقیم با ضایعات پوستی یا از طریق تنفس به نوزاد منتقل بشود. با این حال، شیردهی باید ادامه اشکار کند؛ چون آنتی‌بادی‌های حاضر در شیر مادر می‌توانند تا حدودی از نوزاد محافظت کنند. مادران باید ضایعات پوستی خود را برای جلوگیری از انتقال ویروس به نوزاد بپوشانند.

راه حلهای تشخیص آبله مرغان

تشخیص آبله مرغان طبق معمولً بر پایه علائم بالینی، تاریخچه بیمار و آزمایش‌های آزمایشگاهی انجام می‌بشود. در اینجا، به راه حلهای گوناگون تشخیص آبله مرغان پرداخته‌ایم:

• تشخیص بالینی؛ علائم پوستی، تب، خستگی، سردرد و حس ناخوشی عمومی
• تستPCR ؛ تشخیص DNA ویروس واریسلا زوستر از مثالهای بالینی همانند مایع تاول‌ها، خون یا بافت‌های دیگر
• آزمایش سرولوژیکی؛ بازدید آنتی‌بادی‌های خاص ویروس واریسلا زوستر در خون بیمار
• بازدید با میکروسکوپ الکترونی؛ بازدید مثالهای بالینی همانند مایع تاول‌ها با منفعت گیری از میکروسکوپ الکترونی برای مشاهده ویروس
• کشت ویروس؛ کشت ویروس واریسلا زوستر در محیط آزمایشگاهی از مثالهای بالینی
• تست‌های سریع آنتی‌ژن؛ شناسایی آنتی‌ژن‌های ویروس واریسلا زوستر در مثالهای بالینی

با دقت به شرایط و علائم بیمار، پزشک امکان پذیر یکی یا چند مورد از این راه حلها را برای تشخیص دقیق‌تر آبله مرغان انتخاب کند.

فرق آبله مرغان و سرخک چیست؟

ابله مرغون و سرخک، دو بیماری عفونی متفاوت می باشند که توسط ویروس‌های گوناگون تشکیل خواهد شد و علائم و ویژگی‌های خاص خود را دارند. در جدول زیر، به تفاوت‌های مهم بین این دو بیماری پرداخته‌ایم:

تفاوت‌ها	آبله مرغان	سرخک
عامل بیماری	ویروس واریسلا زوستر	ویروس میسلز
روش انتقال	تماس مستقیم با ضایعات پوستی و هوای تنفسی آلوده	ذرات آلوده ناشی از عطسه و سرفه معلق در هوا
علائم	تب، خستگی، سردرد، راش‌ها و تاول‌های پوستی	تب بالا، سرفه خشک، آبریزش بینی، بثورات، التهاب چشم‌ها، لکه‌های سفید کوچک در دهان
دوران نهفتگی	۱۰ تا ۲۱ روز بعد از تماس با ویروس	۷ تا ۱۴ روز بعد از تماس با ویروس
عوارض پوستی	تاول‌های پر از مایع خشک شده و پوسته‌پوسته شده	لکه‌های قرمز صورت و انتشار شده در کل بدن
عوارض احتمالی	عفونت‌های باکتریایی پوست، پنومونی، انسفالیت و سندرم ری در کودکان	پنومونی، انسفالیت، اسهال شدید، افتویتامین A و مشکلات بینایی
واکسن	واکسن واریسلا زوستر	واکسن MMR (سرخک، اوریون، و سرخجه)

هر دو بیماری نیاز به مراقبت پزشکی دارند و واکسیناسیون موثرترین راه برای پیشگیری از آنهاست.

عوارض آبله مرغان چیست؟

بیماری ویروسی آبله مرغان، بیماری خفیفی‌ست که زیاد تر کودکان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بعضی اوقات، امکان پذیر برخی عوارض جدی و آزاردهنده‌ای را به همراه داشته باشد. سخت‌ترین عوارض احتمالی آبله مرغان شامل موارد زیر می باشند:

• عفونت‌های پوستی؛ تشکیل عفونت‌های پوستی باکتریایی در تاثییر عفونی شدن جوش‌های آبله مرغان
• ذات‌الریه؛ تشکیل ذات‌الریه ویروسی یا باکتریایی، به‌اختصاصی در افراد بالغ و با سیستم ایمنی ضعیف
• آنسفالیت؛ سردرد شدید، تشنج و اختلالات عصبی ناشی از التهاب مغز
• آتاکسی مخچه‌ای حاد؛ عدم اعتدال و اختلال در کارکرد حرکتی در تاثییر التهاب مخچه
• سندرم ری؛ تهدیدکننده کودکان در تاثییر مصرف آسپیرین در طول بیماری ویروسی
• کم‌خونی؛ افت تعداد پلاکت‌ها و سلول‌های خونی
• عوارض در زنان باردار؛ نقص‌های مادرزادی و مشکلات سلامتی برای نوزاد

در صورت ابراز هر یک از این علائم دلواپس‌کننده یا تشدید بیماری، به پزشک مراجعه کنید تا مراقبت‌های تخصصی ملزوم انجام بشود.

راه حلهای درمان آبله مرغان چیست؟

راه حلهای درمان آبله مرغان عمدتاً بر افت علائم تمرکز دارند. پزشک، برای تسکین علائم، مصرف داروهایی برای افت تب و درد، افت خارش و در موارد شدیدتر، داروهای ضدویروس را پیشنهاد می‌کند. این چنین، حمام‌های ولرم همراه با نوشیدن مایعات کافی و استراحت برای افت و بهبود علائم پیشنهاد می‌بشود. مراعات نکات بهداشتی و جلوگیری از خاراندن بثورات، به پیشگیری از عفونت‌های ثانویه پشتیبانی می‌کند.

استراحت و مایعات کافی

استراحت کافی، برای بهبود سیستم ایمنی بدن، مقابله با ویروس آبله مرغان، افت استرس و بهبود روال ترمیم بافت‌ها ملزوم است. این چنین، بدن در طی بیماری، مایعات بسیاری از دست می‌دهد. نوشیدن آب، آب‌میوه‌ها و سوپ‌های سبک به نگه داری هیدراتاسیون پشتیبانی کرده و مانع از ابراز کم‌آبی می‌بشود. این چنین، مایعات، به تسکین گلودرد ناشی از تاول‌های داخل دهان پشتیبانی کرده و بهترین راه درمان آبله مرغان در دهان و گلو است.

داروهای ضدویروسی

در موارد شدید ابتلا به آبله مرغان، به اختصاصی در بزرگسالان، زنان باردار یا افرادی با سیستم ایمنی ضعیف، پزشک، داروهای ضدویروس همانند آسیکلوویر را تجویز می‌کند. این داروها، با افت شدت و زمان علائم بیماری، مانع از تکثیر ویروس در بدن خواهد شد. این چنین، منفعت گیری از داروهای ضدویروس، خطر ابراز عوارض جدی همانند ذات‌الریه یا آنسفالیت را افت می‌دهد. درمان با داروهای ضدویروس، باید در اغاز ابراز علائم اغاز بشود تا بیشترین تاثییر را داشته و روال بهبود را تسریع کند.

داروهای ضدخارش

برای افت خارش ناشی از جوش‌های آبله مرغان، مصرف داروهای آنتی‌هیستامین می‌تواند موثر باشد. این داروها، با افت عکس العمل‌های آلرژیک بدن، خارش و ناراحتی را تسکین خواهند داد. علاوه‌بر داروها، منفعت گیری از لوسیون کالامین یا حمام‌های خنک با جوش شیرین یا بلغور جو با افت خارش، حس اسایش بیشتری برای بیمار تشکیل کند. اجتناب از خاراندن جوش‌ها برای جلوگیری از ابتلا به عفونت‌های پوستی و زخم‌های دائمی زیاد اهمیت دارد.

افت تب

برای افت تب ناشی از آبله مرغان، می‌توان از داروهای تب‌بر همانند استامینوفن منفعت گیری کرد. این دارو با افت درد و تب، حال عمومی بیمار را بهتر می‌کند. اما باید از مصرف آسپیرین در کودکان به علت خطر سندرم ری اجتناب کرد. منفعت گیری از کمپرس‌های خنک نیز می‌تواند به افت تب و ناراحتی ناشی از آن پشتیبانی کند. برای منفعت گیری از داروهای تب‌بر، نحوه مصرف و دستورالعمل مصرف آن باید توسط پزشک تعیین بشود.

تمیز نگه‌داشتن پوست

تمیز نگه‌داشتن پوست برای پیشگیری از عفونت‌های باکتریایی ثانویه در جوش‌های آبله مرغان زیاد مهم است. جوش‌ها را با صابون ملایم و آب ولرم به آرامی شستشو داده و پوست را خشک کنید. از پارچه نرم برای خشک کردن پوست منفعت گیری کرده و از مالش شدید آن اجتناب کنید. با مختصر نگه داشتن ناخن‌ها، خطر خراشیدگی و عفونت افت می‌یابد. در صورت مشاهده علائم عفونت پوستی همانند قرمزی، تورم یا ترشح چرکی، باید به پزشک مراجعه کنید.

پوشیدن لباس‌های نرم و راحت

با پوشیدن لباس‌های نخی و سبک، علاوه‌بر عدم تحریک پوست، هوا به راحتی جریان یافته و از تعریق بیشتر از حد و تشدید خارش و ناراحتی، جلوگیری می‌بشود. این چنین، لباس‌های گشاد و نرم، مانع از تحریک جوش‌ها و خراشیدگی‌های ناخواسته خواهد شد. معاوضه منظم لباس‌ها و منفعت گیری از ملحفه‌های تمیز نیز با بهبود سریع تر، از عفونت‌های ثانویه جلوگیری می‌کند.

درمان سریع آبله مرغان

برای درمان سریع آبله مرغان، استراحت کافی و نوشیدن مایعات زیاد ملزوم است. منفعت گیری از داروهای ضدویروسی همانند آسیکلوویر، به‌اختصاصی در مرحله های اولیه بیماری، می‌تواند پشتیبانی‌کننده باشد. برای افت خارش، مصرف آنتی‌هیستامین‌ها و منفعت گیری از لوسیون کالامین پیشنهاد می‌بشود. این چنین، دوش با آب ولرم و در صورت ابراز تب، منفعت گیری از استامینوفن می‌تواند برای تسکین علائم و آرام‌بخشی بیمار موثر باشند.

درمان خارش ابله مرغون

برای درمان خارش آبله مرغان، از لوسیون کالامین یا کرم‌های حاوی آنتی‌هیستامین موضعی منفعت گیری کنید. مصرف آنتی‌هیستامین‌های خوراکی همانند دیفن‌هیدرامین هم به افت خارش و بهبود خواب پشتیبانی می‌کند. دوش‌های آب ولرم، پوشیدن لباس‌های نرم و نخی، مختصر نگه‌داشتن ناخن‌ها و منفعت گیری از دستکش در شب تبدیل تسکین و درمان خارش آبله مرغان خواهد شد. این چنین، منفعت گیری از کمپرس سرد بر روی مناطق خارش‌دار، خارش را تا حدودی افت می‌دهد.

برای ابله مرغون چه بخوریم؟

زمان ابتلا به آبله مرغان، تغذیه مناسب می‌تواند به بهبود سریع تر و افت ناراحتی‌ها پشتیبانی کند. در ادامه، به مناسب‌ترین مواد غذایی زمان آبله مرغان اشاره کرده‌ایم:

• مصرف زیاد مایعات؛ همانند آب، آبمیوه‌های طبیعی (به خصوص آب پرتقال) و سوپ‌ها و آبگوشت‌های سبزیجات
• غذاهای سبک با هضم راحت؛ همچون سوپ‌ها و برنج سفید
• مواد غذایی غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی؛ همانند میوه‌ها و سبزیجات تازه همانند هویج، اسفناج، سیب و موز و مغزها و دانه‌ها همانند بادام و گردو
• غذاهای پروبیوتیک؛ ماست و محصولات لبنی پروبیوتیک
• پرهیز از غذاهای تحریک‌کننده؛ غذاهای تند و ادویه‌دار، غذاهای سنگین و چرب و نوشیدنی‌های کافئین‌دار همانند قهوه و چای سیاه

برای کودکان و بزرگسالان، تغذیه باید مشابه با حالت سلامت و نیازهای فردی آنها فراهم بشود.

درمان جای آبله مرغان روی صورت

درمان جای آبله مرغان روی صورت می‌تواند ترکیبی از راه حلهای خانگی و درمان‌های پزشکی باشد. در ادامه، به مؤثرترین درمان جای آبله مرغان روی صورت پرداخته‌ایم:

• روغن‌های طبیعی؛ همانند روغن نارگیل و روغن گل رز به علت خواص ضدباکتریایی، ضدالتهابی و ترمیم‌کنندگی
• ژل آلوئه‌ورا؛ به‌خاطر خواص التیام‌قسمت و مرطوب‌کنندگی
• عسل؛ به علت خواص ضدباکتری و ترمیم‌کنندگی
• ویتامین E؛ مالیدن محتویات کپسول‌های این ویتامین روی محل زخم‌ها
• کرم‌ها و پمادهای ترمیم‌کننده؛ حاوی موادی همانند سیلیکون، پانتنول یا آلانتوئین
• درمان‌های لیزری؛ بهبود ظاهر زخم‌ها و تحریک تشکیل کلاژن
• درمان‌های میکرونیدلینگ؛ بهبود ظاهر زخم‌ها با تحریک تشکیل کلاژن و الاستین
• پیلینگ شیمیایی؛ بهبود جای زخم‌ها با لایه‌برداری

همیشه قبل از اغاز هر گونه درمان، باید با یک پزشک متخصص مشورت کنید تا بهترین روش را مشابه با نیازهای شما اراعه دهد.

راه حلهای پیشگیری از آبله مرغان

پیشگیری از آبله مرغان شامل دو روش واکسیناسیون و مراعات اصول بهداشتی می‌بشود. در ادامه به بازدید این دو روش و نکات مرتبط با آن‌ها پرداخته‌ایم:

• واکسیناسیون؛ دریافت دو دوز واکسن توسط کودکان در سنین ۱۲ تا ۱۵ ماهگی و ۴ تا ۶ سالگی
• اجتناب از تماس با افراد مبتلا؛ تا زمان خشک شدن همه تاول‌ها و پوسته‌پوسته شدن آن‌ها
• شستشوی مرتب دست‌ها؛ شستن دست‌ها با صابون و آب، به‌طور منظم و صحیح
• منفعت گیری از ماسک و دستکش؛ منفعت گیری از ماسک و دستکش در صورت نیاز به مراقبت از بیمار
• ضدعفونی کردن سطوح؛ تمیز کردن و ضدعفونی کردن سطوح مشترک همانند دستگیره‌ها، اسباب‌بازی‌ها و وسایل مشترک

این چنین، آگاهی‌رسانی در رابطه اهمیت واکسیناسیون و مراعات موارد بهداشتی می‌تواند یکی از بهترین راه‌های پیشگیری از بیماری‌های واگیردار باشد.

واکسن آبله مرغان

واکسن آبله مرغان طبق معمولً به کودکان در دو دوز، اولین دوز در ۱۲ تا ۱۵ ماهگی و دومین دوز در ۴ تا ۶ سالگی تزریق می‌بشود. بزرگسالانی هم که هیچ زمان آبله مرغان نگرفته‌اند و واکسن نزده‌اند، باید دو دوز واکسن با فاصله ۴ تا ۸ هفته دریافت کنند. واکسن آبله مرغان، با تشکیل ایمنی طویل‌زمان، از ابراز عوارض جدی بیماری همانند عفونت‌های پوستی و ذات‌الریه جلوگیری می‌کند. این چنین واکسیناسیون گسترده، بهترین راه برای افت شیوع بیماری در جامعه خواهد می بود.

چه افرادی نباید از واکسن آبله مرغان منفعت گیری کنند؟

برخی افراد نباید واکسن آبله مرغان را دریافت کنند. این افراد شامل موارد زیر می باشند:

• افراد با سیستم ایمنی ضعیف؛ همانند مبتلایان به بیماری‌های مزمن همچون سرطان یا افراد در حال مصرف داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی
• زنان باردار؛ به علت خطرناک بودن واکسن برای جنین
• افراد دارای آلرژی شدید به اجزای واکسن؛ افراد حساس به ژلاتین، نئومایسین یا دیگر اجزای واکسن
• افراد مبتلا به عفونت شدید؛ دریافت واکسن، بعد از بهبودی کامل
• افراد دریافت‌کننده خون یا محصولات خونی در روزهای تازه؛ گمان تداخل این محصولات با تاثییر واکسن

مشورت با پزشک، قبل از دریافت واکسن، خیال شما را از مناسب بودن آن آسوده خواهد کرد.

بایدها و نبایدهای آبله مرغان

در دوره ابتلا به آبله مرغان، مراعات برخی بایدها و نبایدها می‌تواند به بهبود سریع تر و افت ناراحتی پشتیبانی کند. در اینجا، به برخی از این بایدها و نبایدها اشاره شده است:

• استراحت کافی؛ بهبودی سریع تر و تامین انرژی ملزوم برای مبارزه با ویروس
• نوشیدن مایعات؛ جلوگیری از کم‌آبی بدن با نوشیدن آب و مایعات طبیعی همانند آبمیوه‌های تازه و سوپ‌ها
• منفعت گیری از لوسیون‌های تسکین‌دهنده؛ افت خارش و ناراحتی پوست
• پوشیدن لباس‌های نخی و سبک؛ افت تحریک پوست و حس راحتی زیاد تر
• منفعت گیری از کرم ضد آفتاب؛ جلوگیری از تیره شدن جای زخم‌ها در صورت قرار گرفتن در معرض آفتاب
• نخراشیدن تاول‌ها؛ افزایش گمان ابراز عفونت‌های ثانویه و زخم‌های دائمی
• عدم منفعت گیری از داروهای غیرمجاز؛ اجتناب از مصرف داروهای ضدویروس یا مسکن‌های قوی بدون تجویز پزشک
• اجتناب از تماس نزدیک با دیگران؛ به‌اختصاصی افراد واکسینه‌نشده و با سیستم ایمنی ضعیف
• پرهیز از خوردن غذاهای تحریک‌کننده؛ اجتناب از مصرف غذاهای تند، چرب و محرک برای جلوگیری از تحریک دستگاه گوارش
• خودداری از فعالیت‌های سنگین؛ نگه داری انرژی بدن برای مبارزه با بیماری با اجتناب از انجام فعالیت‌های بدنی سنگین

مراعات این بایدها و نبایدها، به بهبود سریع تر و افت عوارض آبله مرغان منجر خواهد شد.

مزایا آبله مرغان در بزرگسالان چیست؟

آبله مرغان در بزرگسالان طبق معمولً با عوارض بیشتری نسبت به کودکان همراه است. اما ابتلا به آبله مرغان، با تشکیل ایمنی در برابر این بیماری، از ابتلای مجدد به آن در آینده جلوگیری می‌کند. این ایمنی، به افت گمان ابراز زونا نیز پشتیبانی خواهد کرد. این چنین، با ابتلا به آبله مرغان در بزرگسالی، سیستم ایمنی تحکیم می‌بشود؛ چون بدن طی مبارزه با ویروس، مقاومت بیشتری نسبت به دیگر عفونت‌های ویروسی اشکار می‌کند.

برای درمان آبله مرغان چه وقتی باید به دکتر مراجعه کنیم؟

در صورت مشاهده موارد و شرایط زیر، حتما به پزشک مراجعه کنید:

• افزایش شدید تب؛ رسیدن تب بیمار به بیشتر از ۳۸.۹ درجه سانتی‌گراد یا ادامه‌دار بودن تب سپس از چند روز
• مشکلات تنفسی؛ حس سختی در تنفس یا تنگی نفس
• ابراز علائم عفونت؛ ظهور علائمی همچون قرمزی، تورم، درد یا خروج ترشحات چرکی
• وجود علائم شدید؛ ظهور ضایعات پوستی زیاد زیاد، دردناک یا خارش شدید
• مشکلات نورولوژیکی؛ ابتلای بیمار به سردرد شدید، گیجی، عدم اعتدال، تشنج یا تحول در هوشیاری
• بیماران دارای مشکلات ایمنی؛ افرادی با سیستم ایمنی ضعیف همانند بیماران مبتلا به سرطان یا ایدز
• در صورت بارداری؛ به علت خطرناک بودن بیماری برای جنین

مراجعه به‌موقع به پزشک، درصورت مشاهده هر یک از این علائم، از ابراز تعداد بسیاری از عوارض جلوگیری خواهد کرد.

برای درمان آبله مرغان به چه دکتری باید مراجعه کرد؟

برای درمان آبله مرغان در کودکان، باید به متخصص اطفال مراجعه کنید. متخصص اطفال در تشخیص و درمان بیماری‌های کودکان از جمله آبله مرغان تخصص دارد. این متخصص، می‌تواند با برسی حالت کودک شما، راهنمایی‌های ملزوم را اراعه دهد و در صورت نیاز، داروهای مناسب برای افت علائم و جلوگیری از عوارض را تجویز کند.

آیا درمان آبله مرغان، از ابراز عوارض این بیماری جلوگیری می‌کند؟

دانستیم آبله مرغان بیماری خفیفی‌ست که زیاد تر در کودکان رخ می‌دهد. عامل آبله مرغان، ویروس واریسلا زوستر است. تب، سردرد، خستگی، درد عضلانی، از دست دادن اشتها و بثورات پوستی خارش‌دار، شایع‌ترین علائم آبله مرغان می باشند. دکتر اطفال، برای درمان بیماری آبله مرغان، استراحت، مصرف مایعات، مصرف داروها، منفعت گیری از لوسیون‌های ضدخارش و حمام با آب ولرم را پیشنهاد می‌کند. این متخصص، با اصرار بر اجتناب از خاراندن جوش‌ها، تلاش در پیشگیری از عوارضی همچون عفونت باکتریایی پوست دارد. این چنین درمان به‌موقع و کامل این بیماری از ابتلا به ذات‌الریه و التهاب مغز جلوگیری خواهد شد.

اگر می‌خواهید بدانید اثربخش‌ترین راه درمان آبله مرغان چیست و به مشاوره با دکتر اطفال نیاز دارید، می‌توانید از خدمات آنلاین و تلفنی سایت دکتردکتر منفعت گیری کنید. بعد از ورود به سایت، تخصص اطفال را جستجو کرده و از تکه فیلترها، نوع اراعه خدمت مورد نظر خود را انتخاب کنید. فهرستی از متخصصان اطفال برای شما به نمایش درمی‌آیند که با ورود به صفحه پروفایل آن‌ها می‌توانید نوبت تلفنی یا آنلاین بگیرید.

منبع های:

nhs.uk

cdc.gov

سوالات متداول آبله مرغان