[ad_1]
نوشته و ویرایش شده توسط مجله ی رنگو
شوروی از موتور جت بریتانیایی ننا (Nena) ساخت رولزرویس کپی کرده و در یکی از بزرگ ترین اشتباهات و گاف های تکنولوژی نظامی مدرن بریتانیا، از آن برای تامین نیروی جنگنده پیشرفته MiG-15 منفعت گیری کرد. ارتش ها همیشه از یکدیگر کپی کرده اند و در حالی که شوروی ها مطرح های جالبی از خود اراعه کرد، اما به کپی برداری از تکنولوژی غرب مشهور بودند. در مثالی مشهور، Tupolev Tu-4 یک کپی مهندسی معکوس از بمب افکن B-29 Superfortress ساخت بوئینگ می بود، در حالی که Sukhoi Su-24 چیزی همانند به F-111 Aardvark و Mirage G8 فرانسوی می بود.
موتورهای جت شوروی-آلمانی کافی نبودند
در حالی که همه می دانیم که شوروی ها و آمریکایی ها، دانشمندان آلمانی اسیر را بعد از جنگ جهانی دوم با خود به کشورهایشان بردند، آنچه کمتر شناخته شده است این است که بریتانیایی ها نیز در فناوری جت در جهان پیشگام بودند. هنگامی جنگ به آخر رسید، فقط آلمانی ها و بریتانیایی ها بودند که موتور جت را در نبرد به کار گرفته بودند (آمریکایی ها و ژاپنی ها نزدیک بودند، اما موفق به انجام این کار نشدند). از بین قوت های بزرگ، شوروی عقب ماندگی قابل توجهی نسبت به بقیه داشت.
ارتش سرخ دانشمندان آلمانی، تأسیسات تحقیقاتی و نمونه های اولیه توربوجت همانند Jumo 004 و BMW 003 (طراحی شده برای جت های جنگنده Me-262 و He-162) را با خود به خاک شوروی برد. سپس روس ها برای ساخت یک جت از روی موتورهای آلمانی دست به کار شدند.
در سال ۱۹۴۶، یک سال بعد از جنگ جهانی دوم، آنها Yak-15 را با موتور Jumo و MiG-9 را با موتور BMW را گسترش دادند (دومی سریعتر می بود). اما برخلاف فکر تعداد بسیاری، توربوجتهای آلمانی از عمر زیاد کوتاهی رنج میبردند و نمیتوانستند نیروی رانش مورد نیاز برای جتهای جنگنده نسل بعدی را تشکیل کنند.

یک نادرست باورنکردنی از جانب بریتانیایی
مهندسان شوروی اظهار کردند که برای گسترش جنگنده های نسل تازه، به دستیابی به توربوجت های پیشرفته تر کمپرسور جریان گریز از مرکزی Nene بریتانیایی ساخت رولز رویس نیاز دارند (که می توانست ۵۰۰۰ پوند نیروی پیشرانه تشکیل کند). به ادعای نشنال اینترست، حرف های می بشود که ژوزف استالین به این خواست جواب داده می بود: “کدام احمقی اسرار خود را به ما می فروشد؟”
یک طراح نظامی اهل شوروی به نام ویکتور کیلموف در سال ۱۹۴۶ به بریتانیا سفر کرد و انگلیسی ها به نحوه باورنکردنی موافقت کردند که موتورهای جت پیشرفته خود را به شوروی بفروشند، به شرطی که از آنها کپی نکنند یا از آنها برای اهداف نظامی منفعت گیری نکنند. شوروی موافقت کرده و بلافاصله مهندسی معکوس ده ها موتور Nene فروخته شده به اتحاد جماهیر شوروی در سال های ۱۹۴۶ و ۱۹۴۷ را اغاز کرد.

با این حال، به نظر می رسد که انگلیسی ها در آن زمان نسبتاً ساده لوحانه عمل کردند. در حالی که وینستون چرچیل همیشه به شوروی بی مطمعن می بود، تا سال ۱۹۴۶، او از قوت کنار زده شده و حزب کارگر سرزمین را اداره می کرد. پیش از آن، انگلیسیها سالها پشتیبانیهای نظامی به اتحاد جماهیر شوروی داده بودند تا شوروی را در نبرد با آلمان نازی فعال نگه دارند.
| موتور جت پیشرفته بریتانیایی Nene ساخت رولز رویس | توضیحات |
| نوع | موتور توربوجت کمپرسور سانتریفیوژی |
| اولین راه اندازی | ۲۷ اکتبر ۱۹۴۴ |
| تعداد ساخته شده | ۱,۱۳۹ دستگاه |
| نسخه آمریکایی | Pratt & Whitney J42 (ساخته شده تحت لیسانس) |
| هواپیماهای منفعت گیری کننده | Canadair CT-133, Silver Star Dassault Ouragan, de Havilland Vampire, Grumman F9F Panther, Hawker Sea Hawk |
| حداکثر نیروی پیشرانه | ۵,۰۰۰ پوند |
در طول جنگ، نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا کاروانهای بیشماری از کشتی ها را از طریق آبهای خطرناک آلوده به زیردریایی های موسوم به یوبوت آلمانی به شوروی فرستاد تا پشتیبانیهای مورد نیاز را به این سرزمین رساند. احتمالا تا اغاز سال ۱۹۴۶، انگلیسی ها فهمید نشده بودند که جنگ سرد در حال اغاز است و متحد اسبق شان علیه آنها دست به کار می بشود. بریتانیاییها از نظر نقدینگی نیز افتداشتند و در آن زمان تلاش میکردند تا جایگزینی برای ایالات متحده به منظور سیاست اجاره-وام در زمان جنگ اشکار کنند.

تولد جت جنگنده MiG-15
شوروی ها میگ-۱۵ (با اسم رمز Fagot در ناتو) را ساختند که تجهیزبه نسخه مهندسی معکوس شده موتورهای انگلیسی می بود. این هواپیما سریعتر از F-80 آمریکایی و Meteor F8 بریتانیایی هم دوره خود بوده و تا شدت ۱,۰۸۵ کیلومتر بر ساعت ساعت پرواز می کرد.
MiG-15 زیاد مانورپذیر بوده و نرخ صعود زیاد بالایی داشت. اتحاد جماهیر شوروی نزدیک به ۱۲,۰۰۰ فروند از آن را ساخت. بزودی از این جنگنده ها در جریان جنگ داخلی چین سپس از جنگ جهانی دوم، برای حمایتاز کمونیست های چین علیه ناسیونالیست های این سرزمین منفعت گیری شد. زمان کوتاهی سپس، این جنگنده ها در جنگ کره در حال نبرد تن به تن هوایی با Saberهای آمریکایی بودند.
| MiG-15 “Fagot” | اعداد و رقم های |
| سال معارفه | ۱۹۴۹ |
| سقف پروازی | ۵۰,۹۰۰ فوت |
| تعداد فروندهای ساخته شده | نزدیک به ۱۸۰۰۰ فروند (از جمله ۶۰۰۰ فروند تحت لیسانس در چین، لهستان و چکسلواکی) |
| حداکثر شدت | ۱,۰۸۵ کیلومتر بر ساعت |
| موتور | یک موتور Klimov VK-1 (ساخته شده تحت لیسانس در چین به نام Wopen WP-5) |
در اغاز جنگ کره، MiG-15 ها نه تنها از جنگنده های قدیمی Corsair و Mustang بلکه از جنگنده های F-80 آمریکایی نیز بهتر عمل کردند و برای وجود آن ها، محافظت از بمب افکن های B-29 برای نیروهای تحت رهبری ایالات متحده دشوار شد. ایالات متحده به زودی F-86 Saber تازه خود را داخل نبرد کرد و این دو جت در درگیریهای بیشماری بر فراز “کوچه میگ” در امتداد مرز چین با هم روبرو شدند.

میگ-۱۵ و Sabre زیاد همطراز بودند و در آخر جنگ، نیروی هوایی ایالات متحده از دست دادن ۸۴ فروند F-86 (به هر دلیلی) را خبرداد، در حالی که مجموع تلفات ثبت شده شوروی، چین و کره شمالی نزدیک به ۶۵۰ فروند می بود (به همه دلایل). اشکار نیست که چه تعداد سابر و میگ-۱۵ توسط یکدیگر سرنگون شده اند.
MiG-15 به MiG-17 و MiG-19 (که به زودی در ویتنام با ایالات متحده دچار شد) تکامل یافت. باورنکردنی است که کره شمالی تا این مدت F-5 و F-6 (نسخه های چینی از MiG-17 و MiG-19 ) را در اختیار دارد. مهندسی معکوس توربوجت Nene بریتانیا، اتحاد جماهیر شوروی را قادر ساخت تا در مسابقه برای تشکیل اولین موتورهای جت عقب ماندگی شدید خود را جبران کرده و در طول جنگ سرد با ایالات متحده و اروپای غربی رقابت کند تا این که در سال ۱۹۹۱ فروپاشید.
دسته بندی مقالات
[ad_2]