کدام کشورهای اروپایی بدون فناوری آمریکایی فلج خواهد شد؟_رنگو

با اغاز تأثیرگذاری تحریم‌های دولت ترامپ، این سوال به بین آمده که کدام کشورهای اروپایی بیشترین وابستگی را به فناوری آمریکایی دارند و جواب این سوال احتمالا تعداد بسیاری را شگفت‌زده کند.

به نقل از قسمت بین الملل رسانه اخبار فناوری تکنا، سال‌ها است دولت‌ها و شرکت‌های اروپایی به جای گسترش جانشین‌های بومی، به شکل گسترده بر خدمات فناوری ایالات متحده تکیه کرده‌اند. این انتخاب اکنون پیامدهای آشکاری به همراه دارد چون تحریم‌ها و تغییرات قوانین تجاری که دولت آمریکا وضع کرده توازن قوت را به شدت دگرگون کرده است.

بازدید تازه‌ای که شرکت Proton از دامنه‌های ایمیل سازمانی در اروپا انجام داده مشخص می کند اکثریت چشمگیری از شرکت‌های عمومی به اراعه‌دهندگانی همانند Google و Microsoft وابسته‌اند. پشت شعارهایی همانند حاکمیت دیجیتال، واقعیتی نهان است و آن هم این است که قسمت بسیاری از زیرساخت دیجیتال اروپا بر پایه فناوری‌هایی بنا شده که کنترل آنها خارج از مرزهای این قاره قرار دارد.

این نوشته فقط به نرم‌افزارهای ساده محدود نمی‌بشود بلکه سیستم‌های حیاتی مالی، بهداشتی و خدمات عمومی را نیز شامل می‌بشود. ایمیل که در نگاه نخست موضوعی پیش پا افتاده به نظر می‌رسد در حقیقت دروازه ورود به مجموعه نرم‌افزارهای اداری، پلتفرم‌های همکاری آنلاین و فضای ذخیره‌سازی ابری است. هنگامی یک شرکت اراعه‌دهنده‌ای را برای ایمیل انتخاب می‌کند طبق معمولً به منفعت گیری از کل مجموعه خدمات آن روی می‌آورد و این وابستگی فناوری خارجی را در عمق عملیات خود نهادینه می‌سازد.

این روال محدود به اقتصادهای کوچک نیست بلکه قوت‌های بزرگ قاره را نیز در بر گرفته و وابستگی از صنایع انرژی و مخابرات تا داروسازی را پوشش می‌دهد. در کشورهایی همانند ایسلند، نروژ، فنلاند و سوئد بیشتر از ۹۰ درصد شرکت‌های عمومی به خدمات آمریکایی برای ایمیل و زیرساخت‌های مرتبط وابسته‌اند. اما احتمالا شگفت‌آورترین نمونه مربوط به ایرلند باشد که با وجود اختلاف‌های سیاسی با ایالات متحده، ۹۳ درصد کسب‌وکارهایش به فناوری آمریکایی متکی می باشند.

در بریتانیا که متحد دیرینه آمریکا به حساب می اید ۸۸ درصد شرکت‌ها همین وابستگی را نشان خواهند داد. اسپانیا، پرتغال و سوئیس نیز به ترتیب با ۷۴، ۷۲ و ۶۸ درصد وابستگی در جایگاه‌های بعدی قرار دارند. حتی فرانسه که مدام بر استقلال خود پافشاری دارد ناظر آن است که دو سوم از شرکت‌هایش به خدمات آمریکایی گره خورده‌اند.

در روبه رو کشورهای اروپای شرقی همانند بلغارستان با ۱۶ درصد و رومانی با ۳۹ درصد کمترین وابستگی را دارند و روسیه اصلاً در فهرست کشورهایی که به فناوری ایالات متحده متکی‌اند جایی ندارد. این سطح از اتکا وقتی به نگرانی امنیتی ملی تبدیل می‌بشود که زیرساخت‌هایی چون خدمات شهری، سیستم‌های حمل‌ونقل و مراکز درمانی بر بستر شبکه‌هایی فعالیت کنند که در حاکمیت خارجی قرار دارند هرچند هنگامی آن حاکمیت ایالات متحده باشد برخی آن را کم‌اهمیت‌تر برداشت می‌کنند.

این اتکا فقط به جنبه‌های کاربردی محدود نمی‌بشود بلکه در عمق سیستم‌هایی نفوذ می‌کند که اروپاییان روزانه از آنها منفعت گیری می‌کنند. این چنین وابستگی‌ای نه‌تنها یک صدمه‌پذیری مالی محسوب می‌بشود بلکه سوال‌هایی درمورد نظارت، اهرم‌های ژئوپولیتیک و آینده نوآوری تشکیل می‌کند. برنامه‌های آموزش هوش مصنوعی که تحت کنترل اروپا نیستند می‌توانند داده‌های حساس تجاری را جمع‌آوری کنند و وابستگی به پلتفرم‌های خارجی شرکت‌ها را در برابر خواست‌های قضایی بدون حکم رسمی صدمه‌پذیر می‌سازد.

این شرایط این چنین علتخروج اندوخته و توانایی شده است چرا که مهندسان و اندوخته‌گذاران دقت خود را به سیلیکون‌ولی معطوف می‌کنند و به جای تحکیم اکوسیستم‌های بومی اروپا چه از طریق خدمات اختصاصی و چه با توزیع‌های متن‌باز لینوکس، در خدمت گسترش فناوری آمریکایی قرار می‌گیرند. برخی استدلال می‌کنند فناوری ایالات متحده بهترین ابزارهای حاضر را در اختیار می‌گذارد که احتمالا از نظر کارایی و گستره جهانی درست باشد اما پیامدهای این اتکا هر روز آشکارتر می‌بشود چون آمریکا هر زمان که اراده کند می‌تواند جریان خدمات را متوقف کند و هزاران شرکت اروپایی را با بحران مواجه سازد.

حقیقت این که تعداد بسیاری از شرکت‌های اروپایی بدون نرم‌افزار آمریکایی قادر به ادامه فعالیت نیستند شکنندگی استقلال اروپا را به نمایش می‌گذارد. به جای آنکه اروپا استقلال دیجیتال خود را ضمانت کند، خطر آن وجود دارد که بیشتر از پیش در زنجیره وابستگی خارجی دچار بشود، درست در وقتی که شرایط سیاسی در واشنگتن دستخوش تغییرات جدی است.