[ad_1]
نوشته و ویرایش شده توسط مجله ی رنگو
محققان پروژه «۵۲ گمشده» در نیویورک، باقی مانده زیردریایی تاریخی «USS Harder» را در اعماق دریای چین جنوبی کشف کرده‌اند. این زیردریایی آمریکایی در سال ۱۹۴۴ در جریان نبردی با یک کشتی جنگی ژاپنی در نزدیکی فیلیپین غرق شد و همه ۷۹ خدمه آن جان باختند.
به نقل از بین الملل رسانه اخبار تکنولوژی تکنا، هاردِر که از کلاس گاتو می بود و به افتخار نوعی ماهی با نام «مِمبر سخت» نامگذاری شده می بود، در عمق ۱۱۴۰ متری و روی عرشه خود در کف دریا قرار دارد. این زیردریایی یکی از مشهورترین زیردریایی‌های آمریکایی در جنگ جهانی دوم به حساب می اید.
اسناد و مدارک نیروی دریایی آمریکا مشخص می کند که هاردِر در طول شش مأموریت موفق خود در جبهه اقیانوس آرام، موفق به انهدام پنج ناوشکن ژاپنی و چندین کشتی دشمن دیگر با اژدر شده می بود. در نهایت، این زیردریایی در ۲۴ آگوست ۱۹۴۴ بعد از متحمل شدن خسارات سنگین ناشی از بمب‌های عمقی در نبرد با یک ناوشکن ژاپنی، غرق شد. تیم تیلور، بنیانگذار پروژه ۵۲ گمشده، کشف این زیردریایی را «یکی از مشهورترین زیردریایی‌های جنگ جهانی دوم و یک کشف تاریخی دریایی» توصیف کرد.
احترام به آرامگاه ابدی ۷۹ دریانورد
شرکت «تیبورون زیرآبی» که تیلور مدیرعامل آن است، با منفعت گیری از وسایل نقلیه جدا گانه زیرآبی (AUV) و دیگر فناوری‌های پیشرفته، در عرصه جمع‌آوری داده در اعماق دریا فعالیت می‌کند. پروژه ۵۲ گمشده نیز تحت رهبری تیلور، با مقصد یافتن لاشه‌های ۵۲ زیردریایی آمریکایی گمشده در جنگ جهانی دوم و چهار زیردریایی دوران جنگ سرد، فعالیت می‌کند.
این گروه تا بحال موفق به کشف لاشه هشت کشتی شده است و کشف زیردریایی هاردِر، نهمین دستاورد آنها محسوب می‌بشود. هر یک از این لاشه‌های زیرآبی، آرامگاه ابدی خدمه‌هایی است که در جریان غرق شدن جان خود را از دست داده‌اند. بعد از کشف لاشه هاردِر، مراسم یادبودی برای خدمه مفقود شده این زیردریایی برگزار شد.
تیلور در رابطه پروتکل ادای احترام به خدمه زیردریایی‌های کشف شده گفت: «بعد از یافتن یک زیردریایی، یک دقیقه سکوت به احترام جان‌باختگان برقرار می‌کنیم، برای هر یک از اعضای خدمه زنگ می‌زنیم و مراسم دعایی به رهبری یک کشیش که عضو تیم اعزامی ماست، برگزار می‌کنیم.»
عملیات جستجوی دشوار و کشف امیدوارکننده
محققان برای یافتن لاشه هاردِر، ابتدا به بازدید گزارش‌های نبرد نهایی این زیردریایی پرداختند. سپس با منفعت گیری از سونارهای کشتی و این چنین AUVها که توانایی کاوش در اعماق زیاد زیاد تر از غواصان را دارند، مناطق احتمالی را مورد جستجو قرار دادند. تیلور با اشاره به سختی عملیات جستجو، او گفت: «این فرآیند حتی با بهینه‌سازی الگوهای جستجو، هم چنان طویل و طاقت‌فرسا است و شباهت بسیاری به جستجوی سوزن در انبار کاه دارد.»
عمق زیاد محل استقرار لاشه هاردِر، منفعت گیری از AUVها را برای عملیات جستجو الزامی کرده می بود. با این حال، شرایط آب و هوایی مطلوب در هفته‌های تازه نیز به سهولت فرآیند جستجو پشتیبانی شایانی کرد. به علت عمق زیاد محل استقرار لاشه، امکان بازدید غواصان از آن وجود ندارد. نیروی دریایی آمریکا نیز این محل را به‌گفتن یک منطقه حفاظت‌شده اظهار کرده است. نیروی دریایی در بیانیه‌ای اصرار کرد: «این لاشه، محل آرامگاه نهایی ملوانان
دسته بندی مقالات
[ad_2]
