بیماری بوسه؛ همه‌چیز درمورد این بیماری ویروسی_رنگو

بیماری بوسه یا مونونوکلئوز نوعی عفونت مسری است که طبق معمول به‌جهت ویروس هرپسی اپشتین-بار یا ای.بی.وی (EBV) ‌تشکیل می‌بشود. ویروس‌های فرد دیگر هم امکان پذیر جهت مونونوکلئوز شوند. بیماری بوسه در نوجوانان و جوانان شایع است. افراد مبتلا به این بیماری دچار خستگی، تب و بدن‌درد شدید خواهد شد. در این مقاله، زیاد تر با بیماری بوسه و راه‌های تشخیص و درمان آن آشنا می‌شویم. با ما همراه باشید.

بیماری بوسه چیست؟

مونونوکلئوز یا تب غده ای نوعی عفونت ویروسی به‌شدت مسری است که زیاد تر نوجوان و جوانان را دچار می‌کند، اما کودکان هم امکان پذیر به این بیماری مبتلا شوند. طبق معمول ویروس اپشتین-بار و عفونت‌های خاص جهت مونونوکلئوز خواهد شد. از آنجایی که این بیماری به‌راحتی با مایعات بدن همانند بزاق منتقل می‌بشود، بیماری بوسه هم نامیده شده است.

مونونوکلئوز در زیاد تر افراد جدی نیست و خودبه‌خود و بدون درمان از بین می‌رود. بااین‌حال خستگی، بدن‌درد و دیگر علائم شدید امکان پذیر رفتن به مدرسه یا محل کار و انجام فعالیت‌های روزانه را دشوار کنند. در صورت ابتلا به این بیماری، امکان پذیر نزدیک به یک ماه حس مریضی کنید.

علت مونونوکلئوز

نزدیک به ۹۰درصد موارد ابتلا به بیماری بوسه ناشی از ویروس اپشتین-بار می باشند. بااین‌حال ویروس‌ها و عفونت‌های خاص دیگر هم می‌توانند جهت بیماری بوسه شوند، از جمله:

• آدنوویروس؛
• سایتومگالوویروس؛
• هپاتیت آ (A)، هپاتیت ب (B) و هپاتیت سی (C)؛
• ویروس کمپلکس هرپس؛
• ویروس ایدز؛
• روبلا؛
• توکسوپلاسموز.

ویروس اپشتین-بار

ویروس اپشتین بار نوعی ویروس هرپس است. هرچند ویروس اپشتین بار می‌تواند از طریق روابط جنسی منتقل بشود، زیاد تر از طریق نوشیدنی‌های مشترک و بوسیدن انتشار می‌بشود.

چه افرادی زیاد تر در معرض ابتلا به بیماری بوسه می باشند؟

گمان ابتلا به ویروس اپشتین-بار در سن ورود به مدرسه و سن نوجوانی تا جوانی زیاد زیاد تر است. طبق معمول کودکان علائمی ندارند، اما نوجوانان و جوانان دچار علائم مونونوکلئوز خواهد شد. یقیناً هر فردی فارغ از سن‌وسالش امکان پذیر به مونونوکلئوز مبتلا بشود.

وقتی‌که فردی به بیماری مونونوکلئوز مبتلا می‌بشود، ویروس تا آخر عمر در گلو و سلول‌های خونی او باقی می‌ماند.

علائم مهم مونونوکلئوز

مونونوکلئوز علائم مختلفی دارد که امکان پذیر خفیف تا شدید باشند. این علائم به‌مرور زمان و نزدیک به ۴ تا ۶ هفته سپس از تماس با ویروس ابراز می‌کنند و نزدیک به ۴ هفته یا زیاد تر طول می‌کشند. با اهمیت ترین این علائم عبارت‌اند از:

• خستگی شدید؛
• تب؛
• گلودرد؛
• ورم
• گره‌های لنفی در گردن، زیربغل یا کشاله ران؛
• سردرد؛
• افت اشتها؛
• درد یا ضغف عضلانی؛
• جوش؛
• بزرگ‌شدن طحال یا کبد.

شیوع بیماری بوسه

ویروس‌های عامل مونونوکلئوز زیاد مسری می باشند و امکان پذیر در تماس با مایعات بدن فرد دچار عفونت از جمله بزاق او ویروس را بگیرید. این ویروس‌ها به راه حلهای مختلفی منتقل خواهد شد از جمله:

• انتقال خون؛
• سرفه و عطسه؛
• بوسیدن؛
• اشتراک غذا و نوشیدنی یا خوردن غذا از ظرف مشترک؛
• پیوند عضو؛
• تماس جنسی.

هرچند بیماری بوسه خودبه‌خود از بین می‌رود، ویروس در بدن شما باقی می‌ماند. به همین علت این افراد طبق معمول زیاد تر از یک بار به بیماری مبتلا خواهد شد. وجود علائم با فعالیت مجدد ویروس اپشتین-بار نادر است، اما می‌توانید ویروس را به دیگران منتقل کنید. این چنین افرادی با سیستم ایمنی ضعیف امکان پذیر زیاد تر از یک بار دچار علائم بیماری شوند.

عوارض بیماری بوسه

علائم مونونوکلئوز به‌مرور زمان طی ۴ هفته رفع می‌بشود. یقیناً امکان پذیر حس خستگی ماه‌ها ادامه داشته باشد. برخی افراد از رفتن به مدرسه و محل کار خودداری می‌کنند. بزرگ‌شدن طحال و ترکیدن آن یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌های مربوط به بیماری بوسه است. طحال در تکه بالا و چپ شکم قرار دارد و به تصفیه خون پشتیبانی می‌کند. با پارگی طحال خون داخل شکم می‌بشود. خون‌ریزی داخلی ناشی‌ از پارگی طحال نوعی اورژانس پزشکی است که زندگی فرد را تهدید می‌کند.

برای جلوگیری از پارگی طحال بهتر است تا زمان بهبودی از انجام تمرینات شدید و بلند‌کردن وزنه خودداری کنید.

دیگر عوارض بیماری مونونوکلئوز عبارت‌اند از:

• التهاب کلیه؛
• کم‌خونی همولیتیک؛
• مشکل سیستم عصبی همانند آنسفالی و مننژیت؛
• التهاب عضله قلبی؛
• مشکل ضربان قلب؛
• انسداد مسیر هوایی فوقانی.

تشخیص بیماری بوسه

پزشک برای تشخیص بیماری علائم شما را بازدید می‌کند. این چنین بزرگ‌شدن غدد لنفاوی ناحیه گردن و بزرگ‌شدن طحال و کبد را بازدید می‌کند. آزمایش خون نیز برای تشخیص آنتی‌بادی‌ها و گلبول‌های سفیدی منفعت گیری می‌بشود که با عفونت مبارزه می‌کنند.

درمان بیماری بوسه

واکسن یا درمان قطعی برای بیماری بوسه وجود ندارد. آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای ضدویروسی که ویروس‌های دیگر را می‌کشند بر مونونوکلئوز تاثییر نمی‌کنند. به این علت درمان مونونوکلئوز روی تشکیل حس بهتر به ازبین‌رفتن علائم تمرکز دارد.

این چنین فرد می‌تواند خودمراقبتی انجام دهد، از جمله:

• استراحت‌کردن: بیماری بوسه فرد مبتلا را خسته می‌کند. خوابیدن به او پشتیبانی می‌کند تا با عفونت مبارزه کند.
• نوشیدن مایعات: نوشیدن مایعات زیاد از بی‌آبی بدن جلوگیری می‌کند.
• منفعت گیری از مسکن: داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی همانند ایبوپروفن، ناپروکسن و استامینوفن مواردی همانند تب، التهاب، سردرد و گرفتگی عضلانی را از بین می‌برند.
• انجام عمل های تسکین‌دهنده گلو: قرقره آب نمک و مکیدن آبنبات‌های گلودرد امکان پذیر برای شما سودمند باشد.
• پرهیز از ورزش شدید: فعالیت بدنی امکان پذیر سختی بسیاری به طحال بزرگ‌شده داخل کند و جهت پارگی آن بشود. در زمان بیماری و تا ۴ هفته سپس از آن از انجام فعالیت‌های شدید خودداری کنید.

پیشگیری از بیماری بوسه

هیچ واکسنی برای مونونوکلئوز وجود ندارد. بهترین راه پیشگیری از مونونوکلئوز مراعات بهداشت فردی است. غذا و نوشیدنی‌هایتان را با افراد مبتلا به بیماری مونونوکلئوز یا افرادی که علائم بیماری ویروسی همانند تب، سرفه، گلودرد یا خستگی دارند شریک نشوید. این چنین دست‌هایتان را مرتب با آب و صابون بشویید.

آینده فرد مبتلا به بیماری بوسه

امکان پذیر علائم مونونوکلئوز شدید باشند و این بیماری داشتن زندگی معمول را برای فرد مشکل کند. خوشبختانه این علائم به‌مرور زمان با درمان‌های خانگی بهبود می‌یابند. امکان پذیر تا چند ماه حس خستگی کنید. می‌توانید در این زمان با استراحت کافی و مصرف مایعات از خودتان محافظت کنید. این چنین برای جلوگیری از پارگی طحال باید از فعالیت‌های شدید خودداری کنید.

زمان مراجعه به پزشک

در صورت توانایی برخی از علائم باید به پزشک مراجعه کنید، از جمله:

• سختی در بلع یا تنفس؛
• سرگیجه یا غش؛
• ضعف شدید عضلانی در بازوها یا پاها؛
• درد بدنی شدید؛
• تب بالای مقاوم؛
• سردرد شدید؛
• درد شدید در بالا و چپ شکم.

بیماری بوسه و بارداری

مادران مبتلا به بیماری بوسه ناشی‌ از ویروس اپشتین-بار طبق معمول بارداری سالمی دارند. اگر تبی دارید که امکان پذیر گمان سقط جنین یا زایمان زودرس را افزایش دهد، به پزشک خبر دهید. یقیناً احتمالش کم است که ویروس اپشتین-بار در دوران بارداری یا شیردهی به کودک منتقل بشود و کودکان طبق معمول دچار علائم مونونوکلئوز نمی‌شوند. اگر مونونوکلئوز دوران بارداری ناشی از سایتومگالوویروس باشد، امکان پذیر روی جنین هم تاثییر بگذارد و در این مورد باید با متخصص زنان و زایمان سخن بگویید کنید.

شما بگویید

شما چه مقدار با بیماری بوسه آشنایی دارید؟ آیا تابه حال به این عارضه مبتلا شده‌اید؟‌ در صورت تمایل، می‌توانید توانایی و نظرتان را در تکه ارسال دیدگاه برایمان بنویسید و این نوشته را از طریق شبکه‌های اجتماعی با دوستانتان به اشتراک بگذارید.