تحول دستمزد بازیکنان لیگ برتر انگلیس از ۱۸۸۵ تاکنون_رنگو

پول در فوتبال همیشه موضوعی جنجالی و او گفت و گو‌برانگیز بوده است. این ورزش وقتی به‌گفتن بازی طبقه کارگر شناخته می‌شد، به‌اختصاصی در انگلیس. آن دوران، کارگران کارخانه و معدن تا ساعت ۳ بعدازظهر شنبه‌ها چشم به راه می‌ماندند تا به استادیوم‌ها بروند، مقداری از سختی‌های زندگی فاصله بگیرند و از یک ورزش پرهیجان لذت ببرند.

تیم ۱۱ نفره منتخب بازیکنانی که بیشترین دستمزد را در فوتبال اروپا دریافت می‌کنند

اما همانند همه چیزهای دیگر، تورم و اندوخته‌گذاری چشم‌انداز فوتبال را تحول داد. امروزه حق پخش تلویزیونی لیگ برتر انگلیس گران‌تر از همیشه است، که به معنی پول زیاد تر برای باشگاه‌ها و به تبع آن دستمزدهای هفتگی بالاتر برای بازیکنان خواهد می بود.

با پشتیبانی کارشناسان سایت Salary Leaks، می‌خواهیم تصویری کاملاً متفاوت و دلنشین از متوسط دستمزد هفتگی بازیکنان فوتبال انگلیس از سال ۱۸۸۵ تا ۲۰۲۵ اراعه دهیم.

بیشترین دستمزدهای هفتگی تاریخ لیگ برتر انگلیس؛ از «اریک کانتونا» تا «کوین دی بروینه»

دستمزدها در فوتبال بریتانیا (۱۸۸۵ تا ۱۹۱۹)

به نحوه شگفت‌انگیزی، ۱۴۰ سال پیش، وقتی که آمارها برای اولین بار ثبت شد، میانگین درآمد یک بازیکن فوتبال تنها بین ۱۰ تا ۲۰ شیلینگ در هفته می بود، واحد پولی که دیگر حتی در انگلیس منفعت گیری هم نمی‌بشود. حرف های می‌بشود آن زمان پردرآمدترین بازیکنان فوتبال، اعضای باشگاه بلکبرن بودند که ۱ پوند در هفته دستمزد دریافت می‌کردند، اما در سال ۱۸۸۸ و تا ۱۹۰۱، این مبلغ به میانگین دستمزد هفتگی بازیکنان تبدیل شد.

با این حال تا این مدت بازیکنانی بودند که دستمزدشان از این عدد فراتر می‌رفت؛ از جمله ویلیام فولک، دروازه‌بان مشهور و قهرمان جام حذفی با تیم شیفیلد یونایتد، که در سال ۱۸۹۵ نزدیک به ۳ پوند در هفته دستمزد می‌گرفت و برای دومین بار در تاریخ فوتبال انگلیس، دروازه‌بان به پردرآمدترین بازیکن این ورزش تبدیل شد. در همین حال، بازیکنان لیورپول با اغاز قرن بیستم ۷ پوند دستمزد دریافت می‌کردند.

سال ۱۹۰۱ ناظر معارفه سقف دستمزدی جدیدی می بود؛ سقفی که برابر ۴ پوند تعیین شد. این مبلغ تا آخر جنگ جهانی اول به ۱۰ پوند افزایش یافت، در حالی که میانگین دستمزدها نیز تا آن زمان به ۳ پوند رسیده می بود.

دستمزدها در فوتبال بریتانیا (۱۹۴۵ تا ۱۹۷۰)

بعد از آخر جنگ جهانی اول و دوم، تحول خاصی در دستمزد بازیکنان فوتبال در انگلیس رخ نداد و اولین به‌روزرسانی بعدی در سال ۱۹۴۵ صورت گرفت که میانگین دستمزدها را یک پوند افزایش داد. اما از این نقطه، افزایش‌ها به‌صورت شگفت و غریب اغاز شد. تا سال ۱۹۶۰، میانگین دستمزد به ۱۴ پوند رسید و سقف دستمزد ۱۵ سال قبل را پشت سر گذاشت.

سال سپس، میانگین دستمزد به ۱۵ پوند رسید، اما مسئله مهم این می بود که سقف دستمزد در این سال لغو شد و دیگر هیچ زمان به مقررات دستوری فوتبال انگلیس بازنگشت. تنها یک سال سپس، میانگین دستمزد فوتبالیست‌ها در انگلیس به ۲۵ پوند افزایش یافت و جانی هاینز، کاپیتان زمان تیم ملی انگلیس، ۱۰۰ پوند در هفته دستمزد دریافت می‌کرد.

افزایش دستمزدها از این نقطه دیگر متوقف نشد و حرف های می‌شد که باوجود تلاش باشگاه منچستر یونایتد برای اعمال سقف داخلی ۵۰ پوند برای دستمزد بازیکنان، جرج بست، برنده توپ طلا در سال ۱۹۶۸، هم چنان ۱,۰۰۰ پوند در هفته دریافت می‌کرد. تا سال ۱۹۷۰، میانگین دستمزد به ۷۱ پوند رسید یعنی افزایش ۱,۶۷۵ درصدی.

دستمزدها در فوتبال بریتانیا (۱۹۷۱ تا ۱۹۹۱)

در دو دهه سپس، میانگین دستمزدها آن‌قدر افزایش یافت که نه تنها مرز سه‌رقمی شکسته شد، بلکه مرز چهاررقمی هم دستمزدها را متوقف نکرد. در سال ۱۹۷۴، میانگین دستمزد فوتبالیست‌ها در انگلیس برای اولین بار به ۱۰۰ پوند در هفته رسید و ظرف سه سال دو برابر شد.

این نرخ رشد ادامه یافت، به‌طوری که بین سال‌های ۱۹۷۷ تا ۱۹۷۹، میانگین دستمزد از ۲۰۰ پوند به ۴۱۰ پوند در هفته رسید و کمتر از ده سال سپس، میانگین ۱,۰۰۰ پوند نیز شکسته شد. در آن زمان، پردرآمدترین‌ها شامل بازیکنانی همانند برایان رابسون، کاپیتان افسانه‌ای منچستر یونایتد، می بود که در سال ۱۹۸۱، ۲,۷۰۰ پوند در هفته دستمزد دریافت می‌کرد.

در سال ۱۹۸۶، پل گسکوئین با دیدن رقم رابسون، فکر کرد می‌تواند رکورد او را بشکند و این اسطوره آینده فوتبال انگلیس، دستمزد ۵,۰۰۰ پوند در هفته را پذیرفت. در وقتی که لیگ برتر انگلیس در اغاز تاسیس قرار داشت، میانگین دستمزد مقداری کمتر از ۲,۰۰۰ پوند در هفته می بود. و یقیناً این حالت زیاد طول نکشید، هنگامی که بیشترین سطح فوتبال انگلیس به شکل امروزی بازسازی شد.

دستمزدها در فوتبال بریتانیا (۱۹۹۲ تا ۲۰۲۵)

از فصل ۱۹۹۲/۹۳، فوتبال انگلیس داخل دوران لیگ برتر شد و از این نقطه به سپس، همه‌چیز تحول کرد. در ابتدای لیگ برتر، میانگین دستمزد هفتگی بازیکنان ۲,۲۵۰ پوند می بود و جان بارنز با ۱۰,۰۰۰ پوند در هفته پردرآمدترین بازیکن شناخته می‌شد. از آن زمان به سپس، به جز فصل ۲۰۰۷/۰۸، میانگین دستمزدها هر سال افزایش یافت.

در ابتدای هزاره تازه، روی کین با دستمزد ۵۲,۰۰۰ پوند در هفته پردرآمدترین بازیکن می بود و میانگین دستمزدها به ۹,۰۰۰ پوند رسید.

استیون جرارد در فصل ۲۰۰۵/۰۶، بعد از قهرمانی تاریخی‌اش در لیگ قهرمانان اروپا با لیورپول در استانبول، اولین بازیکن با دستمزد ۱۰۰,۰۰۰ پوند در هفته در انگلیس شد، در حالی که میانگین دستمزد تنها ۱۸,۵۰۰ پوند در هفته می بود.

وین رونی در فصل ۲۰۱۳/۱۴ اولین بازیکن با دستمزد ۳۰۰,۰۰۰ پوند در هفته در انگلیس لقب گرفت، حتی با وجود این که دیگر در اوج دوران فوتبالش نبوده است. امروزه، ارلینگ هالند با قرارداد تازه خود با منچستر سیتی، اولین بازیکن با دستمزد نیم میلیون پوندی در هفته در انگلیس است.

قرارداد ۵۰۰,۰۰۰ پوندی ارلینگ هالند بی‌تردید در افزایش میانگین دستمزدها نقش دارد، که اکنون به رکورد تازه ۶۰,۰۰۰ پوند در هفته رسیده است. اکنون این سوال پیش می‌آید که لیگ برتر تا زمان رسیدن به میانگین دستمزد شش‌رقمی چه مقدار فاصله دارد؟