گم‌شدن به‌جستوجو رشته‌های پیچیده، حلقه‌‌ای و پیچ‌خورده از باقی‌مانده ابرنواختر سیمیس ۱۴۷ آسان است.
این سحابی رشته‌ای که با نام شارپلس ۲-۲۴۰ نیز فهرست‌بندی می‌بشود، با نام مستعار سحابی اسپاگتی شناخته می‌بشود.
در عکس روز ناسا چه می‌بینیم؟
این ساختار گازی چشم‌گیر که در مرز صورت‌های فلکی گاو (ثور) و ارابه‌سوار دیده می‌بشود، تقریباً ۳ درجه در آسمان، معادل ۶ ماه کامل را پوشش می‌دهد.
این ابر بازمانده نزدیک به ۱۵۰ سال نوری طول دارد و در فاصله ۳۰۰۰ سال نوری از ما قرار دارد.
آخرین مطالب
- رندرهای مفهومی اپل واچ X انتشار شد؛ طراحی تازه با اتصال بند مغناطیسی_رنگو
- دانشمندان سنگاپوری از سوسک‌های رباتیک تجهیزبه کوله پشتی رایانه ای رونمایی کردند_رنگو
- هوش مصنوعی Vasa مایکروسافت برای ساخت چهره‌های سخنگو از روی عکس معارفه شد_رنگو
- افزایش توانایی ربات‌های دو پای گوگل با پشتیبانی هوش مصنوعی_رنگو
- چطور از مردها تعریف کنیم؟_رنگو
عکس ترکیبی شامل داده‌هایی است که از طریق فیلترهای باند باریک با جداسازی انتشار کردن گازهای درخشان هیدروژن (قرمز) و اکسیژن (آبی) گرفته شده است.
باقی مانده ابرنواختر نزدیک به ۴۰,۰۰۰ سال سن دارد، یعنی نور حاصل از این انفجار عظیم ستاره‌ای برای اولین‌بار وقتی که ماموت‌های پشمالو آزادانه پرسه می‌زدند به زمین رسید.
علاوه‌بر باقی مانده درحال انبساط، این فاجعه کیهانی یک تپ‌اختر را پشت سر گذاشت. تپ‌اختر ستاره نوترونی درحال چرخش از باقی مانده هسته ستاره مهم است.
